Bu gece epey geç yattık. Yemek çok güzel geçti. Güzel bir masa düzenlendi. Bu ilkel ortamlarda olabilecek en mükemmel masa. Mum ışıkları, çiçekler, şarap ve güzel insanlar.
Salata enfesti. Herkes ikişer tabak yedi gibi. Yemek sonrası güzel konuşmalar oldu. Herkes tek tek yolculuktan neler aldığını, nelerin hoşuna gittiğini, hayatında neleri değiştirmek istediğini veya değiştirdiğini anlattı. Bazıları ağladı. Bazıları teselli etti.
Sonra bahçede oturup yıldızları izledik.
Sabah uyandığımızda bizimle aynı yatakhanede olan öğrenciler yola çıkmışlardı.
Bizde
Bizde
kahvaltımızı yaptık. Diğer yolcular bizden biraz şikayetci oldular. Biraz gürültü yapmışız. Uyuyamamışlar. Bizi şikayetin yanında ayrıca tebrikte ettiler güzel bir grup oluşturduğumuz için.
Bizim grup için iç dünyamızda yolculuğumuz dün akşam sona erdi. Bugünde fiili olarak sona erecek. Yemek ve yemekte olan konuşmalarımız bizi dün yolculuğun doruğuna ulaştırdı.
Herkes kendinden birşeyler bıraktı. Yolunu arayanlar bulduğunu düşünüyorlardı.
Fiili son kilometreleri yürümeye başladık.
Juan epey zorlukla yürüyor. Dün akşam yemek sırasında gelen Alman Anna Juan dan daha zor yürüyor. Her ikiside azimli Santiago ya ulaşmak için. Yolun ilk bölümü güzel. Ökaliptus ağaçlarının arasından geçiyor. 7 kilometre içecek bir yer arıyoruz. Kahve içecek bir yer bulamıyoruz. Ökaliptus ormanında Anna'yı kaybediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder