Sabah erkenden kalkiyoruz. Kahvaltmizi bizim grup ve 3 ispanyol bayanla yapiyoruz. Sotes arkamizda kaliyor. Asfalt yol Vendosa ya gidiyor. Dun aksam gozumuze çok uzak gozuken yer ancak 15 dk suruyor.
Vendosa da kahve ve damga laiyoruz. Kitabimizda yurumemizi belgemek uzere damgalarin olmnasi gerek. Misafirhanede Uruguayli gonullu çalisiyor. Vendosa dan sonra yolumuzu ve gozumuzu Najeera kentine çeviriyoruz.
Uzakta Najeera gozukuyor. Oglen vakti Najeera ya giriyoruz. Kopruden geçip sola donunce Hollandali Eti yi ve diger Almanlari goruyoruz. Ne çabukta buraya gelmisler.
Najeera da misafirhane nehrin yaninda. Tum sirt çantalari sira olmus bekliyorlar. Cristina da burada o diger kadinlarla kahve içmeye gidiyor. Biz nehir kenarinda dinlenip yola devam etme karari aliyoruz. 1 saat kadar burada agaçlarin altinda dinleniyoruz. Onumuzde sira buyuyor. Herkes panik olmus gibi acaba yer bulamayiz diye dusunuyorlar. Biz rahatiz geçen gece bizi daha degisik dusunmeye sevketti. Yolculukta Allaha guvenmek gerekiyor. Yatacak yer bulunur. Biz Azofra ya gidecegiz. Brezilyali bir adam geliyor. Ayaklar kan içinde. Tirnaklari kaniyor. Fotografini çekiyorum. This is the Camino diyor.
Benimde sol ayagim agriyor. Ayaklarimdaki kemikleri varligini hissediyorum. Dizlerimin agrisida devam ediyor.
Najeeranin arka tarafinda çam agaçlari ile kapli tepe var. Çamli tepeye dogru yuruyup kasabayi çikiyoruz. Garip bir duygu gruptan biz ikimiz kaldik. Tepeden sonra bir vadiye giriyoruz. her yer tablo gibi. sanki bir ressam ozene bezene buralari çizmis. Yol çok guzel ve keyifli. Juan ve ben yolun keyfini çikariyoruz. Azofra da misafirhanede yer yok. Yeni misafirhanede ikiser kisilik odalar varmis. Bize eski misafirhanede yer buluyorlar. Eski misafirhane daha az konforlu ama daha otantik. Benim hosuma gidiyor. Eski misafirhane kilisenin hemen bitisiginde. Dun aksamki 3 Ispanyol bayanda bizim odada. Italyan Cristina da geldi. Dus soguk. Ben burada dusa giriyorum. Elbiselerimide soguk suyla yikiyorum. Kiliseye bakmaya gidiyorum. Eski kilisede Isa peygamberin maket olusu var. Korkuyorum. yasli bir bayan geliyor. Rahibe. Adi Maria ymis. Bana Isa peygamberi anlatiyor. Turkum diyorum o hala devam ediyor. Bidi bidi bidi. bana her heykeli gosteriyor bununda fotografini çek diye. Birde onun fotografini çekiyorum. kadin yari belime gelmiyor.
Odada Ispanyol kadinlar bizim horladigimizi soyluyorlar. Juan benim melek gibi uyudugumu soyluyor. Biran gece oldum diye korkmus horlamadigimdan.
Aksam yemegini Juan, Cristina, daha once tanistigimiz sisman ispanyol bayan Margareta ve ben misafirhanede yiyoruz. Ekmek, Domates, Sogan, Peynir, Balik konserve ve su.
Yemek sonrasi Cristina ile uzun felsefi konusmamiz oluyor eski yollarin ruhu uzerine.
Oda 5 Euro. Yemegede 5 Euro harcamisiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder