Bugun sabah erken kalktik. Kargalar bile kahvalti yapmamisti. Saat 05.30 da uyandirdilar. Birlikte guzel bir kahvalti yaptik.
Michael bizden erken kahvalti yapmadan çikti. Ayaklari agridigindan erken yol almak istedi. Norbert ve Cristinada hemen kahvaltidan sonra çiktilar.
Juan bana Mucho Peso diyor. Bende dunden aldigimiz kahvaltiliklari anlatiyor zannediyorum. Sanki çok fazla para harcamissin gibi geldi. Megersem her sey çok agir butun gun yuk altinda ezilecegiz diyormus.
Mucho Peso = Çok Agir
Sonra ben ve Juan yola koyulduk.
Bugun Estella kentine yuruyecegiz. 21 kilometre.
Estella 1090 yilinda Navarra krali tarafindan ekonominin artmasi ve Basklarin oneminin azalmasi amaciyla kurulan bir sehir. Ilk donemlerde yanliz Fransa dan gelen kolonistlerin oturdugu bir yer. Çok daha sonralari Basklarin oturmasina izin verilen bir yerlesim yeri.
Turkiye sartlarinda ancak kasaba olacak bu yer Urbi nehri uzerinde nehrin iki tarafina yayilan bir sehir.
Yola baslangiç noktamiz. Ayni zamandada dun kaldigimiz kasabaya ismini veren unlu Puente de la Reina koprusu. Kopruden sonra yol hemen patika yola çikiyor ve tarlalarin arasindan yurumeye basliyoruz. Kuslar otuyor. Ben hayatimda bu kadar çok kusun ottugunu duymadim. Hepsi ayri ayri otuyorlar. Çok muhtesem bir an yasiyorum. Juan kuslar bize merhaba diyor dedi. Yolculara kuslarda merhamet eder ve hayirli yolculuklar diler dedi zannedersem. Juan yanliz Ispanyolca konusuyor ve benim Ispanyolca berbat.
Bugun Estella kentine yuruyecegiz. 21 kilometre.
Estella 1090 yilinda Navarra krali tarafindan ekonominin artmasi ve Basklarin oneminin azalmasi amaciyla kurulan bir sehir. Ilk donemlerde yanliz Fransa dan gelen kolonistlerin oturdugu bir yer. Çok daha sonralari Basklarin oturmasina izin verilen bir yerlesim yeri.
Turkiye sartlarinda ancak kasaba olacak bu yer Urbi nehri uzerinde nehrin iki tarafina yayilan bir sehir.
Yola baslangiç noktamiz. Ayni zamandada dun kaldigimiz kasabaya ismini veren unlu Puente de la Reina koprusu. Kopruden sonra yol hemen patika yola çikiyor ve tarlalarin arasindan yurumeye basliyoruz. Kuslar otuyor. Ben hayatimda bu kadar çok kusun ottugunu duymadim. Hepsi ayri ayri otuyorlar. Çok muhtesem bir an yasiyorum. Juan kuslar bize merhaba diyor dedi. Yolculara kuslarda merhamet eder ve hayirli yolculuklar diler dedi zannedersem. Juan yanliz Ispanyolca konusuyor ve benim Ispanyolca berbat.
Yol tepelere dogru yukselmeye basliyor. Dizlerimde agrilar basliyor. 1.30 saat yurudukten sonra Maneru koyune variyoruz. Yol çok inisli ve çikisli. Inislerde dizlerim agriyor.
Rahmetli nenemin bana ve torunlarina hep Inciklerim agriyor kizanim dedigi aklima geldi. 40 yil once inciklerin neden ve nasil agridigini bilmezdik. Bugun ilk defa inciklerim agriyor diye bende tutturdum. Yani dizlerim. Sag dizim epey agriyor. Yolda kuskonmaz tarlalarinda calisan iscileri goruyoruz. Hasir sepetler kuskonmaz dolu. Ikipuklum olmuz çalisiyorlar.
Bizde kan ter içinde yuruyoruz.
2,30 saat sonra Ciraqui koyune variyoruz. Koye giden yol eski romalilar tarafindan yapildigi var sayilan bir yol ve çok guzel bir yol. Yolda epey bir kekik var. Biraz kekik topluyorum. Kekikleri sirt çantamin on kismina koyuyorum. Bizimkiler ne oldugunu bilmiyorlar. Soranlar var.
Lorca kasabasinda meydanda oglen yemegi yiyoruz. Soguk sulari akan çesme var. Ayakkabilarimida çikariyorum. Soguk su ayaklarima iyi geliyor. 20 metre ilerideki misafirhaneden ekmek ve sandoviç aliyoruz. Yanimizdaki kozlenmis biberleride ustune koyduk. Bu yorgunlukta bundan lezzetli bir yemek olamaz. Suda bal gibi. Gelenler var.
Nasil anlastigimiz merak edenler var. Agirliktan kurtulmak için gelenlerede yemek veriyoruz.
Bundan sonraki duragimiz Villatuerta.
Yol epey zor ama manzaralar muhtesem. Herkesin gormesi gerek yerler. Uzum baglari, meyve bahçeleri, Zeytin agaçlari birbirini kovaliyor. Yamaçlar baharin en guzel çicekleri ile dolu. Papatyalar, Gelincikler ve ismini bilmedigim sari ve mor çiçekler.
Mor kekikler tepeleri ve yamaçlari doldurmus. Dizlerim bu kadar agrimasa daha çok zevk alacagim.
Sonra bir sarap fabrikasinin kokusu geliyor. Juan Estella ya geldik diyor. 10 dk sonra misafirhane gozukuyor. Yaninda hemen tepede kilise var.
Ana binada yer yok. Her yer dolmus bizi yan binaya yolluyorlar.
Dus sirasi uzun. Amerikalilar var bugun.
Esyalarimida yikdaiktan sonra Juanla postane aramaya çikiyoruz. Mucho peso (agirlik) dan kurtulmak istiyor. 4 kilo fazlaligini posta ile Santiago ya yolluyor.
Sehri biraz dolasiyorum. Meydan çok guzel kilise ve sehrin Navarra kralligi doneminde baskent oldugu zaman yapilan sarayda guzel. Saat 5 de dukkanlar açiliyor. Sonra birden meydan yasamaya basliyor. Çocuklar ne zaman nereden geldiler. Bu kadar insan neredeydi. Neseli bir kalabalik. Bu aksam Brezilyali Giovanni yemek yapacak. Brezilya ozel yemegi. Etli pilav. Benim taze kekik ile muhtesem bir yemek oluyor. Bahçede yemek yiyoruz. 4 kisilik yemekten 8 kisi yemek yedi.
Sonra biraz muhabbet edip yatmaya ranzalarimiza gidiyoruz.
Bu misafirhane 5,50 Euro ama kahvalti dahil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder